So Far Away . . . .. Από το Blogger.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Είναι η ώρα της μέθης !


Αν κάποτε στα σκαλιά ενός παλατιού ,

στο πράσινο γρασίδι μιας τάφρου ,

στη μουντή μοναξιά του δωματίου σου ,

ξυπνήσεις ξεμέθυστος πια ,

ρώτα τον άνεμο , ρώτα το κύμα ,

το πουλί , το ρολόι , κάθε τι που φεύγει ,
κάθε τι που στενάζει , κάθε τι που κυλάει ,

που τραγουδάει , που μιλάει .
Ρώτα : " Tι ώρα είναι ; "

Κι ο άνεμος , το κύμα , το άστρο ,
το πουλί , το ρολόι ,

θα σου απαντήσουν :
" Είναι η ώρα της μέθης ! "

Για να γίνεις ο μαρτυρικός σκλάβος του χρόνου ,
μέθα· μέθα αδιάκοπα!

Αλλά με τί ;
Με ρακή , με κρασί , με ποίηση , με αρετή . . .

Με ό,τι θέλεις ,
αλλά μέθα ! . . .
Baudelaire

Read more...

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Μόνο όποιος είναι φτωχός ξέρει . . .


Η συγκεκριμένη εικόνα, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να ψηφιστεί ως η φωτογραφία της χρονιάς .

Δείχνει μία μητέρα, η οποία από το ένα της στήθος θηλάζει το μικρό της παιδί και από το άλλο, ένα νεογέννητο πιθηκάκι .

Στη λεζάντα της, η φωτογραφία η οποία δημοσιεύθηκε στον ινδικό τύπο αναγράφει:

«Μόνο όποιος είναι φτωχός και ξέρει τι θα πει πείνα ενεργεί µε τόση γενναιοδωρία…Τι θλιßερό που ο άνθρωπος δεν είναι πάντα έτσι»

Πηγή: PRESSONICE

Read more...

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

- Ζωντανή ύπαρξη -



Είμαι η γνωστή
μα πάντα άγνωστη
πλευρά της ζωής

Είμαι το πνεύμα
της ελεύθερης βούλησης
και της σκλαβωμένης
σαρκικής πράξης

Είμαι ο αδελφός των ψυχών
μα και το θύμα
των αδελφοκτόνων

Είμαι αυτό
που όλοι ονειρεύονται
και που και εγώ ο ίδιος
βλέπω στα όνειρά μου

Είμαι η θλίψη , η ζωή
και η δύναμη . . .
της τελευταίας μου
ελπίδας !


- Χρήστος -

Read more...

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ





Ανοίγει ξανά τις πύλες του στις 9, 10 και 11 Ιουλίου το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο Άλσος Γουδή.

Για 15η χρονιά, συναυλίες, πολυεθνικές γεύσεις από μεταναστευτικές και προσφυγικές οργανώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, θεατρικές παραστάσεις, προβολές video και ταινιών αποτελούν τμήμα της μεγάλης αυτής γιορτής, στην οποία κάθε χρόνο συμμετέχουν 15.000 έως 20.000 άτομα.
Φέτος διοργανώνεται μια σειρά συζητήσεων με θέματα την παγκόσμια κρίση, το ρατσισμό, τα εργασιακά δικαιώματα και την ανάγκη κοινής οργάνωσης και αγώνα των ντόπιων και ξένων εργαζομένων.
Συζητήσεις οργανώνονται επίσης για το Παλαιστινιακό, τους πολιτικούς κρατούμενους, τα ναρκωτικά, την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και τη σχέση αθλητισμού-ρατσισμού.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα, συναυλίες σε ροκ, τζαζ και έθνικ ρυθμούς.
Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 9 Ιουλίου ανεβαίνουν στην κεντρική σκηνή οι: Deus Ex Machina, Skaribas, Les SkartOi!, Dustbowl.
Το Σάββατο 10 Ιουλίου εμφανίζονται οι: Chicks On Speed, Μιχάλης Δέλτα, The Boy, MC Yinka & The Urbanix.

Την Κυριακή 11 Ιουλίου συναυλία θα δώσουν οι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Encardia, Salonumuz Klimalidir, Στάθης Δρογώσης.

Συγκροτήματα δεύτερης και τρίτης γενιάς θα υποδεχθούν τους επισκέπτες σε ρυθμούς hip-hop, rock και grunge: Kurorat Fiks, Familia Ideale, Le blonc, Κ. Παράξενoς, D.J Theo, Minus One, Fried Rice και The U.N. Band.
Παράλληλα, στη μεταναστευτική σκηνή θα εμφανιστούν συγκροτήματα από διάφορες χώρες του κόσμου: οι Rodina από τη Βουλγαρία, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μπανγκλαντές DOEL, το Πολιτιστικό Κέντρο του Κουρδιστάν, οι Κούρδοι της Συρίας Koma Hawar και από την Παλαιστίνη, η Ένωση Αφρικανών Γυναικών και παιδιά από την Κοινότητα της Τανζανίας, καθώς και οι Natural Sound Revival από τη Νιγηρία.
Τέλος, καθημερινά, θα εμφανίζονται και ρεμπέτικες κομπανίες.
Ώρα έναρξης: 18.00. Είσοδος: 6 ευρώ
Δείτε εδώ αναλυτικά όλες τις πληροφορίες και το πρόγραμμα των εκδηλώσεων.
Πρόσβαση στο χώρο του φεστιβάλ


Λεωφορείο 140
Στάση μετρό: Κατεχάκη, (10 λεπτά περπάτημα)
Λεωφορεία από τη Μεσογείων, (10 λεπτά περπάτημα)
Από Ακαδημίας: A5,Γ5, 419, 408
Από σταθμό Λαρίσης: B5
Από Πλατεία Κυψέλης: 036
ΠΗΓΗ : ΤΑ ΝΕΑ Οn-line

Read more...

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε ;


Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ένα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.
4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.
6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.

Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων. Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια.


Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων.
-0-
Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;

Read more...

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Σχεδιάζουν μέτρα a la Italica για να μπει τάξη στα blog


Προτάσεις για την εφαρμογή και στην Ελλάδα του πρόσφατου νόμου Μπερλουσκόνι για την ανωνυμία των μπλογκ εξετάζει η κυβέρνηση. Η δήθεν «παραίτηση» της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου εξαιτίας υποτιθέμενου σκανδάλου που «αποκαλύφθηκε» από μπλογκ προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της κυβέρνησης.
Ετσι επανήλθε στο προσκήνιο το θέμα της ανωνυμίας των μπλογκ και των δεκάδων μηνύσεων που έχουν καταθέσει εις βάρος τους πολιτικοί, κυβερνητικά στελέχη και επιχειρημα τίες.Πάντως το ιταλικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε στις 10 Μαΐου από τον υπουργό Δικαιοσύνης της Ιταλίας Αντζελίνο Αλφάνο, στην παράγραφο 28 εξισώνει τα μπλογκ με τα υπόλοιπα ΜΜΕ. Σύμφωνα με το ιταλικό σχέδιο, οι ιδιοκτήτες των μπλογκ θα πρέπει να προσκομίζουν στο υπουργείο Τύπου στοιχεία που να αποδεικνύουν την ταυτότητα του κατόχου τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα κλείνουν.
Τη συγκεκριμένη πρόταση επανέφεραν χθες σε συζητήσεις τους ανώτερα κυβερνητικά στελέχη που επεσήμαναν με νόημα πως «πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο συνεχιζόμενο καθεστώς ανομίας στον χώρο των μπλογκ».
Τα δύο τελευταία χρόνια μόνο στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής έχουν κατατεθεί περισσότερες από 600 μηνύσεις από πολίτες, οι οποίοι συκοφαντήθηκαν μέσα από ανώνυμα μπλογκ. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έγινε δυνατό να βρεθεί ο συντάκτης των ηλεκτρονικών δημοσιευμάτων για τα οποία έχει γίνει μήνυση.
Οπως προέκυψε από σχετική έρευνα των διωκτικών αρχών, στην Ελλάδα έχουν δημιουργηθεί 132.000 μπλογκ από τα οποία τα 3.500 έχουν καθημερινή ανανέωση.
Αυστηρότερες ποινές
Από την άλλη πλευρά, κυβερνητικά στελέχη που αντιτίθενται στην υποχρεωτική αναφορά του ονόματος των ιδιοκτητών ανώνυμων μπλογκ προωθούν μία αυστηροποίηση των ποινών. Οπως επισημαίνουν στα «ΝΕΑ» δικαστικές πηγές, υπάρχει το προηγούμενο της γνωμοδότησης του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από τον Ιούνιο του 2009, κατά την οποία στα μπλογκ δεν ισχύει το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης και επικοινωνίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 19 του Συντάγματος. Στη γνωμοδότηση, που είχε ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων, μεταξύ άλλων προβλέπεται πως δεν θα απαιτείται άδεια οποιασδήποτε αρχής (συγκεκριμένα της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, όπως ρητά αναφέρει η γνωμοδότηση) για να μπορούν προανακριτικές, ανακριτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές να ζητούν «ηλεκτρονικά ίχνη» εγκληματικής πράξης, όπως υβριστικών ή απειλητικών δημοσιευμάτων στο Διαδίκτυο ή φωτογραφιών παιδικής πορνογραφίας.

Οι εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές αρχές, πολύ δε περισσότερο τα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια, δικαιούνται να ζητούν από τους παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας, μέσω του Δαδικτύου, τα ηλεκτρονικά ίχνη μιας εγκληματικής πράξεως, την ημεροχρονολογία και τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αντιστοιχεί το ηλεκτρονικό ίχνος, από τους λοιπούς δε παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας τα «εξωτερικά στοιχεία» της επικοινωνίας και ο πάροχος υποχρεούται να τα παραδίδει χωρίς να είναι αναγκαίο να προηγηθεί άδεια κάποιας αρχής και ιδία της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.
Η γνωμοδότηση αυτή ωστόσο δεν είναι δεσμευτική για τις υποθέσεις που φτάνουν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και πρέπει να αποδειχθεί πως μια υπόθεση είναι κακούργημα και όχι πλημμέλημα για να κινηθεί επιπλέον διαδικασία. «Το αποτέλεσμα είναι δεκάδες πολίτες που συκοφαντούνται να μην μπορούν να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους», λένε στα «ΝΕΑ» δικαστικές πηγές.


ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέλιος Βραδέλης svradelis@dolnet. gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 21 Μαΐου 2010 από "Τα Νεα on-line"

Read more...

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Ronnie James Dio


Ένας γίγαντας που δημιούργησε, συγκίνησε και ενέπνευσε έφυγε . . .
- R.I.P. Ronnie -

Read more...

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Ο Μάνος Χατζιδάκις για το νησί των συναισθημάτων



Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα
τα συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν
η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη
και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται,
η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».

«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.

Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:

«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:

«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».
Μάνος Χατζηδάκις
Τώρα θα μου πεις φίλε αναγνώστη . . . . ,
σε μια εποχή που τα πάντα έχουν κατακρεουργηθεί ,
εσύ τι ψάχνεις να βρείς μιλώντας για την "ΑΓΑΠΗ" !
Δε ξέρω ρε παιδιά , ίσως είναι η μόνη αρετή που αντέχει τόσα ,
ίσως να είναι το μόνο όπλο που μας έχει μείνει . . . .
Κουράστηκα ρε μάγκα μου ,
Κουράστηκα πολύ !
Καλό βράδυ σε όλους

Read more...

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Χτυπημένο σκυλάκι χρειάζεται τη συμβολή μας


Ο Μοίρας, το σκυλάκι της φωτογραφίας , μόνο καλή μοίρα δεν έχει .
Χτυπήθηκε από αυτοκίνητο στην Ελευσίνα και κανείς, ούτε καν ο οδηγός που το προκάλεσε, δεν κατέβηκε να το βοηθήσει .

Μέχρι που τον βρήκαν οι ''αδερφές-άγγελοι'' Σοφία και Ρία που βοηθάνε σκυλάκια αβοήθητα και ανήμπορα .
Μετά από εξέταση διαπιστώθηκε ότι τα δύο του πισινά πόδια είναι χτυπημένα, δεν μπορεί καν να σηκωθεί όρθιος γιατί είναι πολύ άσχημα τα σπασίματα και το γόνατο του είναι σε κακή κατάσταση.
Το ζώο υποφέρει τόσο πολύ που από τον πόνο , δεν αφήνει κανέναν να το ακουμπήσει, ούτε καν για χάδια και είναι μόλις 6 μηνών.
Ενα κουτάβι που αντί να παίζει χαρούμενο, είναι καθηλωμένο σαν γέρικο ζώο.
Σύμφωνα με τον κτηνίατρο θα χρειαστεί 2 χειρουργεία για να ξαναπερπατήσει.
Το κόστος των επεμβάσεων ανέρχεται στα 2000 ευρώ.
Οι φιλόζωες κοπέλες που τον περιέθαλψαν, φροντίζουν ήδη δεκάδες ζωάκια σαν τον Μοίρα και αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα των χειρουργείων του.
Όποιος μπορεί και θέλει να προσφέρει χρήματα για το χειρουργείο ή όποιος θέλει να τον φροντίσει ή ακόμα και να τον υιοθετήσει μόλις γίνει καλά, μπορεί να επικοινωνήσει με τα τηλέφωνα :
6944 882480 , 6947 829826

Read more...

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Το τελευταίο ταξίδι για τον Αλέκο Τζανετάκο . . .


Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών ο δημοφιλής και αγαπητός κωμικός ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου Αλέκος Τζανετάκος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937.
Σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1957 σε ρόλους κλασσικού ρεπερτορίου, με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζίσκου, σε τουρνέ ανά την Ελλάδα.
Καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής στο πλευρό σπουδαίων κωμικών, όπως των Μακρή, Αυλωνίτη, Σταυρίδη, Βλαχοπούλου κ.ά.

Μια μεγάλη θεατρική του επιτυχία ήταν, "Ο τρελός του Λούνα Πάρκ", στην οποία είχε και την καλλιτεχνική διεύθυνση και η οποία έκανε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία "Η αρπαγή της Περσεφόνης".
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη Φίνος Φιλμ και πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες.
Καλό σου ταξίδι Κύριε Αλέκο . . .

Read more...

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Παιδιά με σύνδρομο Down




Τα παιδιά που γεννιούνται με σύνδρομο Down δεν «πάσχουν» από το σύνδρομο, αφού δεν είναι πάθηση ούτε ασθένεια, αλλά μια γενετική κατάσταση που εμφανίζεται ανεξαρτήτως καταγωγής, εθνότητας ή φυλής .
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down είναι η 21η Μαρτίου.

Καθιερώθηκε το 2006 με πρωτοβουλία του Ελληνα γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για το σύνδρομο Down.
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για το σύνδρομο. Παρεμβάσεις γίνονται σε όποιες από τις εκδηλώσεις του συνδρόμου αυτό είναι εφικτό.

Η ενημέρωση, καθοδήγηση και στήριξη των γονέων που αποκτούν παιδί με σύνδρομο Down και η κοινωνική μέριμνα για να δοθούν ευκαιρίες προσαρμοσμένες στις αναπτυξιακές και μαθησιακές ιδιαιτερότητες των ατόμων με σύνδρομο Down είναι τα δύο σημεία-κλειδιά για την ουσιαστική και αποτελεσματική ένταξή τους στην κοινωνία.
Αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι παλιότερα τα άτομα με σύνδρομο Down εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται σήμερα με κοινωνική προκατάληψη, λόγω της άγνοιας και της λανθασμένης εντύπωσης ότι πρόκειται για άτομα με βαριά καθυστέρηση, φορτίο για την κοινότητα και την οικογένειά τους.

Η προκατάληψη αυτή θα πρέπει να αρθεί για να μπορέσουν και τα άτομα με σύνδρομο Down ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας να ενταχθούν, να προσφέρουν και να λάβουν αυτό που μπορούν και τους αξίζει.
Στο σημερινό κόσμο, που διακηρύσσει παντοιοτρόπως το ενδιαφέρον του για την ένταξη και προστασία όλων των κοινωνικών ομάδων, θα πρέπει και τα άτομα με σύνδρομο Down να βρουν τη θέση τους και να έχουν τις ευκαιρίες να δημιουργήσουν σε ένα περιβάλλον αποδοχής, ασφάλειας και αγάπης .

Το θέμα το βρήκα . . . ΕΔΩ

Read more...

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Χαρείτε τη βόλτα . Δεν υπάρχει εισιτήριο επιστροφής !




- Οι απόψεις του George Carlin's για τα γηρατειά -
Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά ;

Εάν είσαι κάτω των 10 ετών , είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά .

« Πόσων ετών είσαι ;», « Είμαι τέσσερα και μισό ! » Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό . Είσαι τέσσερα και μισό , και περπατάς στα πέντε ! Αυτό είναι το κλειδί .
Μπαίνεις στην εφηβεία , και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει . Πηδάς στον επόμενο αριθμό , ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά .

« Πόσων ετών είσαι ; » « Θα γίνω 16 ! » Μπορεί να είσαι 13 , αλλά έ , θα γίνεις 16 ! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου ! Γίνεσαι 21 . Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία . ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!
Αλλά τότε περνάς στα 30 . Ωωωω , τί έγινε εδώ ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα ! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ , έπρεπε να τον πετάξουμε . Δεν έχει πλάκα πια , είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς . Τι πάει στραβά ; Τί άλλαξε ;

ΓΙΝΕΣΑΙ 21 , ΠΕΡΝΑΣ στα 30 , και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40 . Ουάου ! Πάτα φρένο , όλα σου ξεγλυστρούν . Πριν να το καταλάβεις , ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται . . .
Αλλά ! για περίμενε ! ! ! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60 . Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες !

Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21 , ΠΕΡΝΑΣ στα 30 , ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40 , ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60 .
Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70 ! Μετά απ'αυτό , η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα . ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη !

Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος . ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα . ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου . Και δεν τελειώνει εκεί . Στα 90 σου , αρχίζεις να οπισθοδρομείς . « Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92 » .
Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει . Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100 , ξαναγίνεσαι μικρό παιδί . « Είμαι 100 και μισό ! » .

Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό ! !
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ

1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς . Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία , το βάρος και το ύψος . Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά . Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε .
2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους . Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν .

3. Να μαθαίνετε συνεχώς ! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές , τις τέχνες , την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο . Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό . « Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου » . Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ .
4. Απολαύστε τα απλά πράγματα .

5. Γελάτε συχνά , διαρκώς και δυνατά . Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα .
6. Τα δάκρυα τυχαίνουν . . . Υπομείνετε , πενθήστε , και προχωρήστε παραπέρα . Το μόνο άτομο , που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας . Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή .

7. Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε , είτε είναι η οικογένεια , τα κατοικίδια , η μουσική , τα φυτά , τα ενδιαφέροντά σας , ο,τιδήποτε . Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας .
8. Να τιμάτε την υγεία σας : Εάν είναι καλή , διατηρήστε την . Εάν είναι ασταθής , βελτιώστε την . Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως , ζητήστε βοήθεια .

9. Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή . Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά , ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή .
10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε , σε κάθε ευκαιρία .

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ :
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
Το ταξίδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουμε στον τάφο με ασφάλεια σ'ένα καλοδιατηρημένο σώμα , αλλά κυρίως για να ξεγλυστρούμε προς όλες τις πλευρές , πλήρως εξαντλημένοι , φωνάζοντας «...ρε γαμώτο....τί βόλτα!».

Read more...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Το καλύτερο μελανοδοχείο κι ένα χαρτί . . .


Ήταν η πιο πρωινή ώρα . . . .

Θυμάμαι ακόμα και σήμερα
το φως που έμπαινε στη κάμαρα

Χωρίς κανείς να νιώθει
το χρώμα της σιωπής

Ξεχάσαμε μικρέ μου φίλε
τις μέρες εκείνες !

Ξεχάσαμε που ψάχναμε
στοργή στην ερημιά μας

Το καλύτερο μελανοδοχείο
κι ένα χαρτί

Λευκό , Αγέραστο και Ζωντανό

Πρώτα να απλωθεί η σκέψη
και μετά να πεθάνει !

Εκεί στην απομόνωση
του λευκού κελιού
Πίσω από τα κάγκελα
που το μελάνι τα ορθώνει . . .

Read more...
Copyright © 2009 "Αντε να Δούμε" – So Far Away / Web Development Services

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP