So Far Away . . . .. Από το Blogger.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Το καλύτερο μελανοδοχείο κι ένα χαρτί . . .


Ήταν η πιο πρωινή ώρα . . . .

Θυμάμαι ακόμα και σήμερα
το φως που έμπαινε στη κάμαρα

Χωρίς κανείς να νιώθει
το χρώμα της σιωπής

Ξεχάσαμε μικρέ μου φίλε
τις μέρες εκείνες !

Ξεχάσαμε που ψάχναμε
στοργή στην ερημιά μας

Το καλύτερο μελανοδοχείο
κι ένα χαρτί

Λευκό , Αγέραστο και Ζωντανό

Πρώτα να απλωθεί η σκέψη
και μετά να πεθάνει !

Εκεί στην απομόνωση
του λευκού κελιού
Πίσω από τα κάγκελα
που το μελάνι τα ορθώνει . . .

5 Είχαν Κάτι να Πουν . . . .:

D.Angel 14/1/10 23:30  

welcome back
kisses

ΛΕΩΝ 15/1/10 18:35  

"Τα γραπτά μένουν!"
Τίποτα δεν πεθαίνει όταν το μοιράζεσαι!
Καλησπέρα και Καλή χρονιά!

So Far Away 15/1/10 19:31  

Καλώς σε βρήκα Αγγελική !
Φιλιά και από μένα !

So Far Away 15/1/10 19:41  

Λεοντόκαρδε ,

Έτσι είναι όπως τα λες !
Αρκεί να τα μοιράζεσαι . . . !

Καλή χρονιά σε όλους μας και με λιγότερα τετράποδα θύματα !

Τα σέβη μου !

azazelo75 17/1/10 01:44  

Ρε μπαγάσα.
Να σου ζήσει ο "αλήτης"....
Γιατί αλήτες σαν και εμάς είναι γεννημένοι απλά....

Copyright © 2009 "Αντε να Δούμε" – So Far Away / Web Development Services

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP