So Far Away . . . .. Από το Blogger.

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Ο Μάνος Χατζιδάκις για το νησί των συναισθημάτων



Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα
τα συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν
η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη
και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται,
η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».

«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.

Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:

«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:

«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».
Μάνος Χατζηδάκις
Τώρα θα μου πεις φίλε αναγνώστη . . . . ,
σε μια εποχή που τα πάντα έχουν κατακρεουργηθεί ,
εσύ τι ψάχνεις να βρείς μιλώντας για την "ΑΓΑΠΗ" !
Δε ξέρω ρε παιδιά , ίσως είναι η μόνη αρετή που αντέχει τόσα ,
ίσως να είναι το μόνο όπλο που μας έχει μείνει . . . .
Κουράστηκα ρε μάγκα μου ,
Κουράστηκα πολύ !
Καλό βράδυ σε όλους

2 Είχαν Κάτι να Πουν . . . .:

anidifranco 11/5/10 08:51  

Αυτό ήταν ίσως το πιο αισιόδοξο, το πιο ζεστό, το πιο όμορφο κείμενο που διάβασα τους τελευταίους μήνες. Αυτό θα είναι ίσως η αιτία που η μέρα μου θα πάει κάπως καλύτερα σήμερα. Σαν να σηκώθηκε λίγο η σαβούρα και να ξεμύτισε από κάτω η ελπίδα. Σ’ ευχαριστώ και καλημέρα. Νιώθω καλύτερα :- )

marios 4/1/20 20:02  

Κλειδαράς

χρονιά πολλά σε όλους .... με υγειά και αγάπη στις καρδιές μας

Copyright © 2009 "Αντε να Δούμε" – So Far Away / Web Development Services

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP