So Far Away . . . .. Από το Blogger.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Η παράσταση του παραλόγου



Τις πρώτες πρωινές ώρες

 ο Θίασος με τους ηθοποιούς ντυμένους

 με κουστούμια και ταγεράκια

 ολοκλήρωσε την παράσταση του παραλόγου.

Στην τελευταία σκηνή ο αρλεκίνος σχοινοβάτης

απέδειξε τις τεράστιες ικανότητές του

 να περπατά με περίσσια χάρη και ισορροπία στο τεντωμένο σχοινί ,

 πράξη που θα ζήλευαν και τα μεγαλύτερα και καλύτερα Τσίρκα του κόσμου!

 Μετά την αυλαία όλοι οι ηθοποιοί στη σκηνή 

χειροκροτούσαν τους εαυτούς τους και κυρίως τον σχοινοβάτη

 που για μια φορά ακόμα έδειξε πως μπορούσε 

να κλέβει τελικά την παράσταση με τις απαράμιλλες δυνατότητές του.

 Και οι θεατές αποκαμωμένοι από την κούραση και ζαλισμένοι από την παράσταση 

επέστρεψαν στα σπίτια τους, άνεργοι ως ήσαν και με έντονη κατάθλιψη στην ψυχή τους.

 Γι' αυτούς η καθημερινότητα συνεχιζόταν 

παρά την "υπέροχη" παράσταση που είδαν κι έζησαν από κοντά !

Απλά δεν τους αφορούσε... Είχαν σπουδαιότερα πράγματα να ασχοληθούν..!

Του Nick Korokis

Read more...

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Ενας γέρος


Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ' ένας γέρος·
με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ' εμορφιά.

Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.

Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστεύονταν πάντα - τι τρέλλα! -
την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Εχεις πολύν καιρό.»

Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.

... Μα απ' το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Read more...

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Κείμενο του Woody Allen


Σε ελεύθερη μετάφραση.


Η επόμενη ζωή μου

Από τον Woody Allen


Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω ανάποδα.

Ξεκινάς από νεκρός. - 'Έτσι το γλιτώνεις αυτό.

Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα.

Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος.

Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις

σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στην δουλειά.

Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς την ζωή.

Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι 'ατακτούλης'.

Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο.

Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις.

Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι.

Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ,

κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και - Νάτο !!

Τελειώνεις σαν ένας οργασμός..

Read more...
Copyright © 2009 "Αντε να Δούμε" – So Far Away / Web Development Services

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP